Jan Van De Engel

Τέλη δεκαετίας ’70, παιδί.
Με τον μπαμπά στο χωριό, το χωριό του.
Εξερευνώντας το από τη θάλασσα μέχρι τον κεντρικό δρόμο μαζί με άλλα πιτσιρίκια μαγνητίζομαι.
Ετοιμασίες.
Μια τεράστια εξέδρα απο καδρόνια και τάβλες δείχνει έτοιμη και δυνατή να αντέξει όλο τον νταλκά του νομού, του κόσμου.
Μουσικοί, τραγουδιάρες, μαγαζάτορες, γκαρσόνια, πάγος, κρέατα, μπύρες, ξυνό, αλάτι χοντρό και ρίγανη.
Στο βάθος, πέρα απ´όλα, πάνω απ´όλα, ο Τελετάρχης, ο Βασιλιάς, ο καλύτερος, ο ομορφότερος, πιο λαμπρός απ´όλους, ο Τζαζμπανίστας.
…κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η μουσική.