Dustbowl

Πάντα μου έκαναν εντύπωση οι μουσικοί και τα συγκροτήματα που δουλεύουν με το μη οικείο, αυτό που ακόμη και ο εγχώριος ροκ ή μη ακροατής δεν έχει σημαντική επαφή. Δείχνει ανθρώπους με βαθιά πεποίθηση σε αυτό που κάνουν και αντίστοιχη αυτοπεποίθηση. Αλλιώς δεν μπορείς να την παλέψεις σε αυτό το περιβάλλον που λέγεται ελληνική μουσική πραγματικότητα… 

Οι Dustbowl αποτελούν τον ορισμό μιας τέτοιας μπάντας. Έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν ένα ήχο που ακόμη και πολλούς ροκ ακροατές μπορεί να μην τους αγγίξει εύκολα. Πώς να το κάνουμε υπάρχει και σε αυτό το κοινό μέινστρημ και μη…. 

Για όσους βέβαια αγαπάνε μπάντες σαν τους Calexico, Friends of Dean Martinez, 16 Horsepower και για τους παλιότερους, όσοι κολλήσαμε εκεί στα 80’ς με Green on Red, Long Ryders, Dream Syndicate και όλη την Americana ψυχεδελική σκηνή και με τους Neil Young & The Crazy Horse και τους The Byrds λόγου χάρη, να είναι σίγουροι ότι με το Great Fandango θα βουτήξουν πάλι βαθιά σε αυτά τα νερά…. και τα νερά των Dustbowl είναι λυτρωτικά! 

Το The Great Fandango είναι great όπως και να το κάνουμε. Υπάρχουν στιγμές που απορείς πως μια παρέα Ελλήνων μπορούν και χειρίζονται τόσο άνετα και δημιουργικά αυτό τον ήχο. Το Linger on, που σε βάζει στο σύμπαν του The Great Fandango, σου θέτει εξαρχής τα υψηλά επίπεδα του άλμπουμ. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κομμάτι ισχυρής, μελωδικά αφηγηματικής, δομής που σου αποτυπώνεται. Το ομώνυμο σε στέλνει για ένα ταξίδι στο μεγάλο δρόμο της αναζήτησης και της ελευθερίας. Το Don’t let the fascists drag you down υπενθυμίζει το πώς μπορεί μια μπάντα να στέκεται απέναντι στα μεγάλα πολιτικά προβλήματα του καιρού της. To Bread and soil σε καταλαμβάνει με τη δύναμη του. Η ψυχεδελική εκδοχή του Lay me down easy σε οδηγεί στο φινάλε που δεν θα ήθελες να έρθει…  

‘Οπως δηλώνει και το ίδιο το γκρουπ: «Το “The Great Fandango” είναι η «δική» μας μουσική, είναι τo Mother Earth Rock…τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο. Θέλαμε να κάνουμε κάτι που να αφορά το τώρα και το μόνο που παραμένει αναλλοίωτο πλέον στους Dustbowl είναι η παράδοση του να κάνουμε πάντα κάτι διαφορετικό από το προηγούμενο. Αυτό είναι και το μόνο που παραμένει σταθερό στην δισκογραφική (και όχι μόνο) παρουσία μας: το ότι τίποταδεν είναι το ίδιο!» 

Η παραγωγή οφείλεται στο Γιάννη «John Hardy» Χουστουλάκη. 

toperiodiko.gr (Μιχάλης Παπαμακάριος )